Τιμολόγηση ως ποσοστό πάνω στο κόστος: Η επιχείρηση υπολογίζει το σταθερό και μεταβλητό κόστος του προϊόντος, προσθέτει ένα ποσοστό κέρδους και έτσι καταλήγει στην τελική τιμή του προϊόντος. Το ποσοστό κέρδους διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση και μπορεί να είναι μεγαλύτερο στα εποχιακά είδη, στα είδη με ανελαστική ζήτηση και σε είδη όπου το κόστος εμφανίζει μεγάλη μεταβλητότητα. Γενικά η μέθοδος αυτή προϋποθέτει μια σωστή εκτίμηση της ζήτησης (αναγκαία για τον επιμερισμό του σταθερού κόστους), αλλά αγνοεί τον ανταγωνισμό και την αντιλαμβανόμενη αξία του προϊόντος.
Τιμολόγηση με βάση τις τρέχουσες τιμές: Οι τιμές των ανταγωνιστών της επιχείρησης ή των υποκατάστατων προϊόντων αποτελούν τη βάση για τον υπολογισμό της τιμής, η οποία μπορεί βέβαια να διαφοροποιείται ανάλογα με την πώς παρουσιάζει η εταιρεία τα προϊόντα της σε σχέση με τους ανταγωνιστές της. Η μέθοδος αυτή είναι πολύ συνηθισμένη στις ολιγοπωλιακές αγορές και όπου υπάρχει μικρή διαφοροποίηση μεταξύ των προϊόντων. Πολλές επιχειρήσεις πιστεύουν ότι η τιμή της αγοράς αντανακλά τη συλλογική σοφία του κλάδου και ότι εγγυάται ένα λογικό ποσοστό κέρδους χωρίς να εντείνει τον ανταγωνισμό.
Τιμολόγηση με βάση τα χαρακτηριστικά του προϊόντος: Σε αυτή την περίπτωση οι επιχειρήσεις προσπαθούν να υπολογίσουν την τιμή, η οποία ανταποκρίνεται στην αξία των επιμέρους χαρακτηριστικών του προϊόντος. Εκτιμάται η αξία που θα έχει το προϊόν για τον καταναλωτή, οι οικονομικές δυνατότητες των αγοραστών της αγοράς-στόχου, η εικόνα του προϊόντος σε σχέση με τους ανταγωνιστές ή άλλα προϊόντα, καθώς και το μίγμα των προσφερόμενων χαρακτηριστικών. Εξετάζεται επίσης η δυνατότητα προσθήκης χαρακτηριστικών εκ των υστέρων, εφόσον ο αγοραστής επιθυμεί να επωμιστεί το επιπλέον κόστος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου